Sieraden zijn emoties
Marleen
Guthschmidt neemt afscheid van haar galerie. De laatste expositie ‘La Grande
Parade’ laat een selectie zien van ontwerpers waarmee ze de afgelopen dertig
jaar samenwerkte.
Sieradenontwerpster
en galeriehoudster Marleen Guthschmidt gaat met pensioen en dat valt haar niet
makkelijk. Het blijkt pas aan het einde van het gesprek als ze toch even
emotioneel wordt. “Het is zo’n mooi vak. Het is heerlijk om mensen blij te
maken met een sieraad, maar het wordt nu echt tijd voor andere dingen. Wat het
lastig maakt, is dat je hier elke dag moet zijn, ziek of niet ziek. Ook in het
weekend moet je vaak op pad om bijvoorbeeld met ontwerpers te spreken. Ik ga nu
eerst eens even bijkomen!”
Guthschmidt
ontwerpt zelf voor een vaste klantenkring, maar is vooral ook galeriehoudster. Ze
heeft ontwerpers met bekende namen zoals Nicolette van Hattum, Annette Clay en
de Japanse Kazuko Nishibayashi. “De tentoonstelling waarmee ik afscheid neem
heet ‘La Grande Parade’ met als ondertitel ‘een schitterend feest, want dat was
het’. Het laat een beetje zien waar ik de afgelopen dertig jaar mee bezig ben geweest.
Dat zijn ontwerpers waar ik al heel lang mee samenwerk, maar ook nieuwkomers zoals
Tessa Brandwijk die nog niet zo lang geleden als goudsmid cum laude afstudeerde.
Iedereen heeft zijn eigen invulling gegeven aan deze laatste tentoonstelling.”
Ze
laat een zilveren ketting zien van Pauline Barendse. Drie grote zilveren rozen
met de titel ‘I did promise you a Rose Garden’. Een ander opvallend halssieraad
is een zwart varkentje aan een ketting. “Het is een ontwerp van Jan Matthesius,
een parodie op Cartier die altijd een goud met zwarte panter om zijn nek heeft
hangen. Dit ‘feestvarken’ heeft diamantjes in de oren en een robijntje op zijn
bil.”
Hofkwartier
“Toen
ik hier net kwam, zat de boetiek van Puck en Hans er nog, het Korzo Theater
bestond nog niet. Ik vond het Hofkwartier direct een leuke plek. Op dit moment heb
ik steeds meer klanten van buiten Den Haag. Die vinden het heerlijk om hier in
alle rust te winkelen, in Amsterdam gaat dat niet meer. Ook ontwerpers weten me
te vinden, uit Japan, uit Bulgarije, Polen, ga zo maar door. Bekende namen als
Olaf Slingeland en Hans van der Weijden die kleine objecten maken en hier
tentoonstellen. Maar de klánten maken dat de galerie leeft, anders zou het een
museum zijn. Ik zeg ook altijd ‘Sieraden zijn emoties’. De mensen kunnen ermee
schitteren en feesten, ze worden gebruikt bij huwelijken en geboortes. Als
iemand iets kwijtraakt gaat het niet om de waarde, maar om de emotie.”
De
galerie wordt voortgezet door Loes Klein Nijenhuis, maar de naam Galerie
Guthschmidt blijft bestaan. “Loes werkte hier twintig jaar geleden en het is
geweldig dat zij de zaak nu voortzet. Ze maakt haar eigen keuzes en bepaalt
welke ontwerpers er in de galerie komen, ik blijf adviseur. En als ze op
vakantie wil dan val ik graag in.”
Guthschmidt
is maar één keer in die dertig jaar lastig gevallen toen een man probeerde iets
uit de vitrine te stelen. “Ik had het niet echt gezien maar vóelde dat hij iets
had gepakt. Toen heb ik gebluft. ‘Je hebt iets in je zak gestopt, geef het maar
terug,’ zei ik streng. Dat deed hij, mompelde ‘sorry’ en vluchtte de winkel uit.
Maar ik had intussen op de alarmknop gedrukt en hij werd gepakt. Later bleek
dat hij pas een week uit de gevangenis was. Daarna liep hij hier een jaar lang elke
week langs om op het raam te spugen. Dat was niet leuk.”
Maar
de goede herinneringen overheersen. “Ik zal het heel erg missen. Sommige
klanten ken ik al vanaf het begin. Trouwen, geboorte, dood, het hoort er
allemaal bij.” En dan schiet ze vol.
Galerie
Guthschmidt. Openingstijden woensdag t/m vrijdag 10.00 – 18.00 uur, zaterdag
10.00 – 17.00 uur en op afspraak. Meer informatie www.galerieguthschmidt.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat hier uw reactie achter.