‘Als
je serieuze zaken op een lichtvoetige manier vertelt, komt het sterker over.’
Artikel in Den Haag Centraal van 2 december 2021
De
Nederlandse kunstenaar Mark Brusse (84) is in zijn woonplaats Parijs een
wereldster. Vorig jaar kocht Centre Pompidou rond de dertig werken van hem voor
in de vaste collectie. Een aantal van die werken is nu te zien in museum
Beelden aan Zee, waar Brusse een tentoonstelling heeft met de titel ‘Shapes of
Silence’ en die uit ongeveer honderd sculpturen bestaat.
Brusse is een telg uit de bekende journalistenfamilie Brusse en dat is goed te merken, hij is een geweldige verteller en spreekt met een prachtig, licht geaffecteerd Nederlands. Hij werkte in verschillende steden over de hele wereld en vertelt daar met smaak over. In Parijs ging hij om met kunstenaars als Nikki de Saint Phalle, in New York woonde hij in het Chelsea Hotel dat in de jaren zestig en zeventig een ontmoetingsplaats was voor beroemde artiesten, kunstenaars en vrijbuiters. Brusse woonde er tegelijkertijd met Jan Cremer, hij raakte bevriend met David Hockney, John Cage en Andy Warhol. “In New York maakte ik heel lange horizontale werken die op de grond lagen. Op zich was het vreemd om dat in een stad te doen, die voor veel mensen juist zo verticaal is, met al die wolkenkrabbers. Ik was juist gefascineerd door dat krioelen van al die mensen beneden op straat, tussen die hoge gebouwen, de bruisende dynamiek die dat gaf!” Voor meer inspiratie reisde Brusse daarna naar Berlijn, Zuid-Korea, Japan en Benin.
De
assemblages van Mark Brusse zijn samenvoegingen van allerlei, op het eerste
gezicht niet bij elkaar passende objecten. Op zijn jongenskamer had hij een
rariteitenkabinet. Zijn vroege werk bestaat uit robuuste reliëfs van donker hout,
het werk daarna noemt hij ook wel ‘soft machines’, nutteloze machines van hout
en staal, gecombineerd met textiel, touw en kettingen. Nog later wordt zijn
werk poëtischer, hij voegt zachtere materialen toe zoals veren en vogels, hij
maakt beeltenissen van konijnen, kikkers en schildpadden en verft het geheel
vaak wit. Er staat op de tentoonstelling een stoeltje met aan de rugleuning een
schedel, naast een kruk waaronder een glazen bol met water hangt, verschillende
zandlopers zijn in de sculpturen verwerkt, vaak ook een veer. “Er zit altijd
symboliek in mijn werk. Ik vind een veer iets heel belangrijks, als ik er een
op straat zie liggen, dan zie ik opeens wat die veer eigenlijk betekent. Een
veer geeft iets dat leeft: de mogelijkheid om je los te maken van de grond,”
zegt hij. Alles wat hij op straat vindt koestert hij als cadeautjes.
John
Cage
Zijn
reizen waren belangrijk en waren een bron van inspiratie voor Brusse. “Berlijn
was begin zestiger jaren een broedplaats van kunstenaars. Concerten, ballet,
schrijvers, alles kwam langs. Ik heb daar een kunstwerk gemaakt voor John Cage,
er waren twee weken lang concerten van hem. Ze wilden dat iemand die concerten
zou visualiseren en wat hij belangrijk vond, was de tijd, de stiltes. Er waren
stukken muziek van vier uur in de galerie, maar ook van drie seconden. Ik heb
toen een primitieve zandloper gemaakt, een bak met marmerpoeder en een gaatje
met een schuif eronder. Op het moment dat de musici gingen spelen, trok ik het
schuifje open. Na twee weken lag er een hoop van acht kilo marmerpoeder, de
muziek van John Cage uitgedrukt in wit marmer. Hij vond het geweldig!”
Humor is een vast onderdeel in het werk van Brusse. “Veel mensen herkennen dat in mijn beelden en daar ben ik het ook wel mee eens, maar ik gebruik een soort Joodse humor, die ook altijd iets tragisch heeft. Als je serieuze zaken op een lichtvoetige manier vertelt, komt het sterker over.” Vervolgens vertelt hij een Joodse mop.
Mark
Brusse, ‘Shapes of Silence’ t/m zondag 6 maart 2022 in museum Beelden aan Zee.
Meer informatie www.beeldenaanzee.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat hier uw reactie achter.