Coronakunst
van vaccinatieafval
Met
doppen van flesjes met het coronavaccin maakt tandarts en kunstenaar Dick
Keulemans levensgrote QR-codes, die echt werken.
Soms is het moeilijk kiezen als je zoveel verschillende talenten hebt, maar Dick Keulemans (1959) heeft daar geen last van, hij doet gewoon alles tegelijk. Officieel is Keulemans tandarts, hij werkt twee dagen per week in zijn tandartsenpraktijk aan de Laan van Meerdervoort. Daarnaast studeerde hij in 2001 af aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten. In 2011 haalde hij de halve finale van het Nederlands Kampioenschap Poetry Slam en besloot hij naar de Paul van Vliet Academie voor cabaret en kleinkunst te gaan. En passant volgde hij ook nog een studie scenarioschrijven en dreef hij acht jaar lang een restaurant in de Mallemolen met de naam Watertanden. Even verderop organiseerde hij theatervoorstellingen in zijn pakhuiswoning.
“Als
ik iets zie dat wordt afgedankt, dan wil ik er iets van maken,” zegt hij. “Ik
ben een soort ongeleid projectiel. Poëzie voordragen vind ik ook heel leuk,
omdat je direct feedback krijgt, net als bij cabaretvoorstellingen. Ik was als
kind pathologisch verlegen en ik ben er nog steeds slecht in om mijn eigen werk
aan te prijzen, maar nu denk ik toch dat de tijd daarvoor rijp is. Met mijn huidige
werk reageer ik op wat er op dit moment in de samenleving gebeurt.”
Kikker
Het
huis annex atelier van Keulemans ademt kunst. De wanden zijn bedekt met werk
van zijn hand, zoals collages en schilderijen met ludieke of indringende teksten.
Oude keukenkastjes zijn omgebouwd tot kunstobjecten. Ergens zit een gat in de
vloer met glas eroverheen, daarin ligt een kikker op een stapel afgedankte dopjes
van flesjes waarin het Pfizervaccin zat. Keulemans is al een jaar vrijwilliger op
een priklocatie. “De kikker is het symbool van nieuw leven,” zegt hij. Tijdens onze
rondgang door zijn huis duikt de kikker steeds weer op, zoals bijvoorbeeld op
een aantal schitterende grote werken die op de eerste verdieping hangen. De figuren
die hij daarvoor gebruikte, schilderde hij ooit voor zijn afstuderen aan de
kunstacademie. “Het geheel bestond toen uit een weergave van de Klaagmuur met daarvoor
de paus, een Jood, een Palestijn en een tennismeisje, met het idee: als dit kan,
dan zijn de wereldproblemen opgelost. Ik heb de figuren er uitgeknipt en hergebruikt,
de achtergrond bestaat nu uit frisdranketiketten, die ik in de tijd dat ik het
restaurant had, van lege flesjes afweekte.”
Al
direct bij het begin van de coronacrisis bood Keulemans zich aan als ‘prikker’.
Het viel hem op dat de flesjes waar het vaccin uitgehaald werd, helder gekleurde
dopjes hadden. Blauw voor Janssen, rood voor Moderna en paars voor Pfizer. Omdat
hij al eerder kunst met doppen maakte, waren die dopjes een grote verleiding
voor hem. “Al het afval op de priklocatie werd weggegooid, omdat er geen
misbruik van gemaakt mocht worden, maar ik stak ze stiekem in mijn zak, waarbij
ik onvermijdelijk een keer betrapt werd. Dat is het einde van mijn prikcarrière,
dacht ik nog, maar ik kreeg van degene die verantwoordelijk was voor de locatie,
een aantal vuilniszakken met doppen mee en daar ging ik mee aan de slag.”
Keulemans
begon met het maken van kleinere ‘coronawerken’, maar ze werden steeds groter.
Hij maakt nu QR-codes met de gekleurde doppen, die ook echt werken. Als je ze
scant, zie je zijn initialen en zijn geboortemaand verschijnen.
In
de CoronaCheck-app op je mobiel zie je onder de code altijd een randje met bewegende
figuurtjes die allemaal een attribuut bij zich hebben. Een reden voor Keulemans
om dat in zijn atelier na te bouwen. Er staat een koffer onder de blauwe Janssen
en een goudkleurige fiets onder de paarse Pfizer. Uit de koffer puilen verfrommelde
mondkapjes.
Dick
Keulemans, voor contact of atelierbezoek www.corona-art.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat hier uw reactie achter.