Wereldberoemd
in eigen land
Anders
Zorn schilderde poëtische Zweedse landschappen. Zijn portretten zijn het
resultaat van scherpe observaties en technische perfectie.
![]() |
“Anders
Zorn is de Zweedse Jozef Israëls,” zegt Frouke van Dijke, conservator van het
Kunstmuseum. “Wat Israëls voor ons betekent, is Zorn voor Zweden, ze zijn
beiden wereldberoemd in eigen land. Als de tentoonstelling hierna doorreist
naar het Nationalmuseum in Stockholm zal deze daar de titel ‘Zorn, a Swedish Superstar’
dragen, dat zegt al genoeg. Hier in het Kunstmuseum heet de tentoonstelling ‘Anders
Zorn, De Zweedse idylle’.”
In
zijn eigen tijd is kunstschilder Anders Zorn (1860-1920) bekend tot ver over de
grenzen. Hij krijgt regelmatig portretopdrachten van het Zweedse koningshuis, maar
schildert ook voor de elite in de rest van Europa en vereeuwigt verschillende
presidenten van de Verenigde Staten. Zijn vrije werk laat het idyllische
Scandinavische leven zien: romantische landschappen met helder noordelijk licht
dat weerkaatst op kabbelend water waarin onschuldige naakten pootjebaden. De schilderijen
en aquarellen zijn stuk voor stuk lofzangen op het Zweedse landschap. Zijn
stijl met de losse toetsen en heldere kleuren ligt dicht bij het impressionisme.
Niet vernieuwend, maar wel virtuoos.
Folklore
Anders Zorn groeit op in armoede, maar wordt uiteindelijk puissant rijk. Hij ontpopt zich al snel als een kosmopoliet. Na zijn opleiding aan de kunstacademie reist hij jarenlang door Europa en verblijft hij afwisselend in Londen en Parijs. Op de wereldtentoonstelling van Parijs in 1889 breekt hij door als ‘plein-air’ kunstenaar. Hij begeeft zich in high society-kringen, waar ook zijn portretten al snel opvallen. In alle eerlijkheid geeft hij zijn modellen weer, precies zoals hij hen ziet, af en toe met wat toegevoegde glamour. Zijn ‘Zelfportret in rood’ uit 1915 is één van de topstukken van de tentoonstelling. Zorn zet zichzelf neer als een corpulente zelfbewuste man, op het arrogante af. Een dandy in een opvallend rood kostuum en groene das, sigaret in de hand, een man van de wereld. Op de achtergrond zien we het interieur van een houten blokhut.
Oorspronkelijk
komt Zorn uit Mora, een kleine plaats in de streek Dalarna (Zweden). Als hij in
1896 terugkeert in zijn geboortestad vindt hij daar het landelijke leven dat
hij tijdens zijn omzwervingen altijd gemist heeft. Mora is precies zoals Zweden
in zijn ogen zou moeten zijn, met veel tradities, prachtige natuur en
midzomernachtfeesten. Hij heeft een fascinatie voor folklore en doet zijn best
om die in zijn geboorteplaats te behouden, maar wil zich tegelijkertijd geen
enkele luxe ontzeggen. Hij laat een groot houten huis bouwen door lokale
ambachtsmensen en met traditionele materialen, maar wel met de nieuwste
snufjes. Daarmee past hij goed in zijn tijd. De heersende moraal aan het einde
van de negentiende eeuw bestaat uit een zoektocht naar het pure en idyllische,
maar tegelijkertijd uit het omarmen van de moderne tijd en het profiteren van
wat die te bieden heeft. Zorn wil terug naar het boerenleven, maar is ook de
schilder van presidenten en koningen.
Zwaard
Benno
Tempel, directeur van het Kunstmuseum is heel blij met het feit dat deze
tentoonstelling door kon gaan. “Zorn is een van mijn favoriete kunstenaars uit
de negentiende eeuw,” zegt hij. “Het is precies honderd jaar geleden dat hij
overleed en we zijn hier al een hele tijd mee bezig. Met deze tentoonstelling
hopen we weer meer bezoekers binnen te halen. We zitten nu ongeveer op dertig
procent van wat er normaal komt. Dat is natuurlijk extreem veel minder. We gaan
2020 niet goed afsluiten, maar in 2021 hopen we dat met steun van de gemeente weer
wél te doen. Er zijn helaas plannen om bij de grotere instellingen zoals het
Kunstmuseum geld weg te halen, ten gunste van de kleinere culturele
instellingen. Als dat doorgaat, zitten we volgend jaar met een enorm tekort.
Dat zal dan in de komende jaren doorwerken. Er hangt een soort zwaard boven ons
dat ons niet zal onthoofden, maar wel flink kan verwonden.”
De
onbezorgde arcadische wereld van Zorn lijkt voorlopig een onbereikbaar Utopia
waar we op dit moment allemaal naar terug verlangen.
‘Anders
Zorn, De Zweedse idylle’ in Kunstmuseum Den Haag t/m 31 januari 2021. Meer
informatie www.kunstmuseum.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat hier uw reactie achter.