Trap
in beweging
Willem Besselink speelt met ritme en beweging door een oude trap te laten draaien. Te zien vanaf de straat.
Door
de ramen van straatgalerie De Spelonk aan
de Valkenboslaan is de installatie ‘Wenteltrap’ van kunstenaar Willem
Besselink (1980) vanaf de stoep te zien. Een oude trap draait in al zijn
honderdjarige schoonheid op een sokkel om zijn as.
Kunstverzamelaars Bart Dirks (journalist voor de Volkskrant) en Roeland Merks (hoogleraar mathematische biologie) gebruiken sinds september 2020 een deel van hun woonhuis als kunstruimte. Besselink is de tweede kunstenaar die door hen is uitgenodigd om zijn werk te laten zien.
“Een
jaar geleden konden we een gedeelte van de massagesalon hiernaast bij ons huis
kopen, maar de trap moest eruit,” zegt Roeland Merks. “Wij kenden het werk van
Willem Besselink, die vaak iets met
architectonische elementen doet en vroegen of hij hem wilde hebben. De
trap is toen naar zijn atelier gegaan, maar nu weer terug als kunstobject.”
‘Wenteltrap’
maakt krakende en puffende geluiden tijdens het ronddraaien. Alsof een puber in
het holst van de nacht voorzichtig op kousenvoeten naar boven sluipt en zijn
ouders niet wakker wil maken. Miljoenen voetstappen hebben de treden afgesleten
tot wat ze nu zijn. Het is een trap met geschiedenis, alles zit er nog op en
aan. De gedeeltes die ooit in de massagesalon zichtbaar waren, zijn roze, maar daar
waar de bekleding eraf getrokken is, zie je flarden blauwe en witte verf. Er
zijn ook stukken van het oude hout te zien, met gaatjes en kromme spijkers erin.
Hier en daar hangt nog een sliertje wol, aan de zijkant staan de originele
potloodstrepen van de timmerman.
Dynamiek
van verval
Veel installaties van Willem Besselink geven langslopende
toeschouwers de illusie van ritme en beweging, licht en schaduw speelt daarin
ook vaak een rol. “Het
is de eerste keer dat hij een installatie maakt die zélf beweegt. Normaal loopt
iemand omhoog of omlaag, maar nu staat de kijker stil en de trap draait,” zegt
Roeland Merks. “Dat is een heel andere ervaring.”
Willem Besselink is een van de vaste deelnemers
aan het kunstproject ‘If Paradise Is Half As Nice (IPIHAN)’. IPIHAN is gericht op het
maken van kunst in verlaten gebouwen, vaak in Oost-Duitsland. Het hoofddoel van
de kunstenaars is om te kunnen experimenteren met nieuwe richtingen in hun werk.
Niet zelden wordt gewerkt met materiaal dat ze ter plekke aantreffen, na vijf
weken volgt dan een expositie van twee dagen. Vaak is het de dynamiek van
verval die een rol speelt.
De ‘Wenteltrap’, die in een geheel wit vertrek is geplaatst, past
in die lijn. Besselink vroeg zich eerst af of hij de trap
kaal moest maken en opschuren, maar uiteindelijk vond hij het spannender om hem
zo te laten en het contrast met de witte ruimte te gebruiken. Door de felle
lamp waardoor het licht uit één richting komt, worden de treden een voor een zichtbaar,
daarna verschijnt pas de achterkant van de treden. Besselink heeft de snelheid van
het draaien berekend op de voorbijgangers. Hij wil dat tijdens het langslopen zichtbaar
wordt dat er beweging is.
Overdag als de zon op de ramen staat, is het
wat lastiger te zien, maar vooral ’s avonds als de lampen branden, trekt de
trap veel aandacht. “We krijgen heel veel leuke reacties, ook van de
kunstenaars die hier in de buurt wonen,” zegt Merks.
‘Wenteltrap’
van Willem Besselink in De Spelonk t/m 19 juni, Valkenboslaan 74. Meer
informatie www.despelonk.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat hier uw reactie achter.