VOORHOUT MONUMENTAAL

 Na zes jaar is in 2021 de traditie van een beeldententoonstelling op het Lange Voorhout in ere hersteld. Pulchri Studio en curator André van Lier geven samen ruimte aan twintig beeldhouwers om hun werk op het beroemde Haagse schelpenpad te exposeren. In een tiendelige serie worden steeds twee deelnemende beeldhouwers uitgelicht.

DEEL 5 : Yke Prins en Alexander Zaklynsky

‘Stillevend licht’ van Yke Prins

Oerkrachten van de natuur

 

Wie heeft er niet ooit op de oever gezeten om de fascinerende bewegingen te volgen van dansend licht dat weerkaatst op het water? Het beeld ‘Stillevend licht’ waarmee Yke Prins op het Lange Voorhout exposeert tijdens Voorhout Monumentaal, moet die ervaring weergeven. Haar sculptuur verbeeldt het licht en de weerspiegelingen daarvan op kabbelende golven. Het werk geeft de verschuivende patronen weer, als een dans tussen twee elementen.

“Doordat mijn beeld een dubbele vorm heeft, wordt diepte gecreëerd en werken licht en schaduw steeds op een andere manier. De lichtval en de plek van de toeschouwer zijn niet statisch en daardoor verandert het aanzicht constant,” zegt Prins.

Veel werk van Yke Prins is gemaakt van cortenstaal dat door het roesten een roodbruine kleur krijgt, maar ‘Stillevend licht’ is van roestvrijstaal dat zilverig glanst, zoals het water. Het is alsof je de levendigheid en de bewegingen van de golven ter plekke ervaart. Donkere schaduwen glijden in een ononderbroken spel over en tussen de glanzende vormen. De hypnotische kracht en rust die uitgaan van de oneindige deiningen van water, worden weergegeven met lange stroken metaal die door het  weerkaatste licht in beweging lijken te zijn.

 

Boomstronken

Yke Prins heeft haar atelier in het bos van Clingendael, de ultieme plek voor een kunstenaar die met en vanuit de natuur werkt. Prins wil de natuur voelbaar en zichtbaar maken. Haar thema’s zijn oerkrachten zoals water, wind, vuur en aarde. De bewegingen van de natuur, of het nu de reflectie van licht op water is, de golven van de zee of groeivormen van bomen, verwerkt ze in haar eigen beeldentaal.

Veranderingen van materiaal fascineren haar. Voor haar laatste expositie in Pulchri Studio liet ze onder meer boomstronken in brons gieten. Door de boswachter van Clingendael liet ze stukken hout voor haar deur leggen. “In hout is een beeld zacht en direct, je kunt de geschiedenis van de boom teruglezen in de jaarringen en de groeirichtingen van de stam. In brons wordt het iets heel anders, zoals ook versteend hout door de tijd transformeert, maar nog wel herkenbaar is.”

Ook haar stalen beelden gaan over het cyclische in de natuur, over groei en beweging. Haar albasten sculpturen spelen met licht en de transparantie van het materiaal. De rauwe stukken steen zijn nog behouden, maar andere delen laten door het fijne polijsten, licht in de steen binnen.

‘A Piece of Infinity’ van Alexander Zaklynsky

 Symbool van oneindigheid

Voor veel van wat Alexander Zaklynsky (43) maakt is nauwelijks een uitdrukking te bedenken. Hij denkt in termen van dimensies en interactie. Zaklynsky werd geboren op Rhode Island, Verenigde staten en woonde een periode in Reykjavik (IJsland) waar hij een galerie heeft. Op dit moment woont hij in Den Haag waar hij les kreeg aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten.

Alexander Zaklynsky werkt met geluid en video, maakt beelden en schilderijen. Hij was onder meer betrokken bij een project met synthesizers, waarbij 192 luidsprekers, door middel van geluid, architectonische bouwwerken simuleerden. In 2018 werkte hij mee aan het project ‘The Moon-Gallery’, om in 2022 honderd kunstwerken op een maanlander naar de maan te sturen en ze daar veilig te bewaren. In de afgelopen jaren maakte hij talloze houten, bronzen en ijzeren beelden.  

 

Oxidatie  

Het beeld ‘A Piece of Infinity’ stond al enige tijd vóór de tentoonstelling Voorhout Monumentaal op het bordes van Pulchri Studio. Vaste bezoekers van de kunstenaarsvereniging hebben de stalen constructie zien veranderen van glanzend staal naar een object met een roestige kleur. Gedurende een aantal maanden trok de oxidatie van beneden naar boven, de top bleef het langste zilverig. De sculptuur is bewerkt met waterstofperoxide, azijn en een zoutoplossing, zodat die tijdens de beeldententoonstelling dezelfde kleur zou hebben als de gevel van het gebouw.

Het beeld kronkelt zich omhoog en door de geledingen doet het vaag denken aan een rups. Het bestaat uit aan elkaar gelaste open driehoekige vormen, een vorm die Zaklynsky een ‘tetrahedron’ noemt: een regelmatig viervlak. Het is een vorm waarin alle vier de vlakken, gelijkzijdige driehoeken zijn en die al sinds de oudheid bestaat. Er zijn drie punten nodig om een vlak te verbeelden, met één extra punt creëer je een ‘tetrahedron’, een driedimensionale constructie. Zalynski stapelt ze op elkaar en maakt er sculpturen van.

“De ‘tertrahedron’ is een visueel symbool van oneindigheid en heeft een relatie met het getal pi. Ik verken deze vorm in zekere zin om ‘infinity’ (oneindigheid) te vinden,” zegt Zaklynski. De primaire drijfveer voor zijn creatieve proces ligt in het doorbreken van de twee- en driedimensionale velden van de traditionele kunst, naar een vierde dimensie. Hij gelooft dat het begrip van onze plaats in de grotere context van alles, aan het veranderen is. “Technologie verandert misschien sneller dan we kunnen beheersen,” schrijft hij.

 

Over twee weken DEEL 5 met Marco Goldenbeld en Roland de Jong Orlando

 

Deelnemende kunstenaars:

Aris Bakker, Loek Bos, Marijke Gémessy, Marco Goldenbeld, Eppe de Haan, Douwe Halbertsma, Ewerdt Hilgemann, Roland de Jong Orlando, Kim Kroes, André van Lier, Marus van der Made, Louis Niënhuis, Yke Prins, Rinus Roelofs, Gemma Vermeulen,  Anton Vrede, Joncquil, Warffemius, Eelke van Willigen, Alexander Zaklynsky

 

 

Voorhout Monumentaal nog tot en met 14 september op het Lange Voorhout. Meer informatie www.pulchri.nl