‘Ik
ben een freak’
De
confrontatie met de nieuwe fotoserie AVATĀRA van
fotograaf Denis Rouvre (1967) in Project 2.0 Gallery is heftig. Zijn foto’s
laten onverbiddelijk details zien van mannen en vrouwen die hun lichaam
rigoureus vervormd hebben. Als je daar doorheen kunt kijken, hebben ze ook een
zekere schoonheid, die naar voren komt door de manier waarop Rouvre hen heeft gefotografeerd.
Hij portretteerde in Sao Paulo (Brazilië) ‘een nieuw soort mens’. Hun zelfgekozen
namen zijn Mistica, Bboy, Vitor, Demonia en Drika. Uit een donkere achtergrond
doemen ze op als duivelachtige wezens, engelen der wrake bedekt met tatoeages
over lichaam en gezicht, doorboord met piercings en verminkt door littekens.
Voor
de modellen is hun lichaam niet alleen een vleselijk omhulsel, ze willen er een
statement mee maken, hun uiterlijk is voor hen een loflied op het leven, op hún
leven. De toegebrachte transformaties zijn ingrijpend en onomkeerbaar, ze bestaan
naast de tatoeages uit afgeslepen tanden en misvormingen, soms door verbranding,
soms door zichzelf te snijden. Sommigen hebben implantaten onder de huid laten
aanbrengen als vreemde richels en bobbels, een aantal heeft zwart getatoeëerde
ogen, zonder nog een stukje wit. Allemaal vertellen ze dat ze hun innerlijk
willen tonen, ze willen laten zien wat ze voelen en denken, wat ze meegemaakt
hebben. Meestal is dat veel.
Frustraties
“Ik
wil laten zien wat er in mijn binnenste zit, de angsten en frustraties die ik
opliep toen mijn ouders mij als kind onderdrukten,” zegt een van hen in een
video-opname. Hij schiet vol als hij er over praat, zijn lippen in het
vervormde gezicht trillen. “Maar nu ben ik sterk als een krijger. Elke keer als
ik mezelf brand of snijd, voel ik me krachtiger.” Een ander zegt: “Vroeger
schaamde ik mij, ik durfde niet met mensen te praten. Nu houd ik van de camera.”
“Ik
ben een freak,” zegt de derde trots. “Als je je haar knipt of verft is het ook
een verandering, mijn veranderingen zijn alleen wat extremer.” Zijn tanden zijn
puntig en vlijmscherp, zijn neus is gedeeltelijk verwijderd, zijn oren
helemaal, evenals de tepels en de navel. Weer iemand anders laat zijn gespleten
tong zien waarvan hij de twee afzonderlijke delen om elkaar heen kan draaien.
Hij lacht, slist als hij praat. Zijn zwarte oogballen kijken met een soort misplaatste
vriendelijkheid in de lens, op zijn schedel staan duivelshorens, zijn lichaam heeft
alle kleuren van de regenboog. “Ik ben nog niet klaar. Nog steeds ben ik aan
het veranderen,” zegt hij.
Godheid
De
in Parijs wonende Denis Rouvre is een internationale grootheid in de wereld van
de fotografie. Hij publiceert in tijdschriften als The New York Times Magazine
en ontving belangrijke prijzen als de World Press Foto (drie maal) en de
Hasselblad Masters Award. Zijn nieuwe project AVATĀRA is zowel schokkend als
ontroerend. De naam verwijst naar de avatar, het zelfgekozen beeld van een
persoon in de virtuele wereld die je kunt vervormen en aankleden zoals je zelf wilt,
letterlijk betekent avatar de incarnatie van een godheid.
Rouvre
laat de geportretteerden in hun waardigheid. Hij fotografeerde hen voor een
donkere achtergrond, met helder licht en zachte schaduwen die hen als een beschermende
mantel omhullen. Ze zijn trots op hun lijf dat als een schildersdoek hun
innerlijke roerselen in sprekende kleuren en weelderige patronen weergeeft.
Denis
Rouvre met ‘AVATĀRA’ van zondag 10 september t/m zondag 15 oktober in Project
2.0 Gallery. Geopend wo - zat van 12.00 - 17.00. Zon van 13.00 - 17.00. Meer
informatie www.project20.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat hier uw reactie achter.